pazur

1. Lwi pazur «wielki talent»: Arata Isozaki, który jest mistrzem w projektowaniu teatrów i zaprojektował ich w Japonii kilkanaście, pokazał i tutaj swój lwi pazur. TPow 48/1994.

2. Mieć kogoś, coś za psi pazur «traktować kogoś, coś lekceważąco, pogardliwie; mieć za nic»: Pogardzali Niemcami i chociaż Polaków także mieli za psi pazur, nie przeszkadzało im to szukać z nimi koleżeńskich stosunków. B. Czeszko, Pokolenie.

3. Ostrzyć (sobie) na coś pazury «mieć na coś chętkę, bardzo chcieć coś zdobyć»: Nie ty jedna ostrzysz sobie pazury na to stanowisko. Roz tel 2001.

4. Pokazać pazury «zdradzić się z ukrywaną dotychczas siłą, pokazać, że się może być groźnym»: Mam dobre serce i nie najłatwiejszy charakter. Naturę kota: nie zaczepiam, ale dotknięta potrafię pokazać pazury. TSt 3/2000.

5. Robić coś z pazurem; pokazać pazur; w czymś widać pazur «robić, zrobić coś z talentem, energią, zapałem; w czymś uzewnętrznia się czyjś talent, zapał»: A swoją drogą to muszę przyznać, że Kamila to mnie zaskoczyła tą wypowiedzią. – Pazur pokazała. Roz bezp 1996.

6. Schować pazury «przyczaić się, ukryć swoją siłę»: Tak więc, jak stwierdzono powszechnie, mimo znacznej poprawy sytuacji narodu w porównaniu z okresem paskiewiczowskim, system w swojej istocie pozostawał niezmieniony, „schował tylko pazury”. B. Petrozolin-Skowrońska, Noc.

Bazgrać, gryzmolić, pisać jak kura pazurem zob. kura 1.

Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami zob. ząb 1.

Dostać się, wpaść w czyjeś pazury zob. ręka 17.

Rzucić się, doskoczyć, skoczyć itp. z pazurami (do oczu) zob. pięść 3.

Trzymać się czegoś pazurami zob. trzymać się 2.